նորբողոքականություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɔɾbɔʁɔkʰɑkɑnutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հուն․ neos-նոր և լատ․ protestans-անհամաձայն, հրապարակորեն ապացուցող

Գոյական

  1. (բրգ․) ժամանակակից բուրժուական բարոյականության փիլիսոփայության մեջ մի ուղղություն, որն ըստ իր մեթոդաբանության պատկանում է բարոյագիտական իռացիոնալիզմին, հայտնի է նաև «անուղղափառության», «ճգնաժամի թեոլոգիա», «դիալեկտիկական թեոլոգիա» անվանումներով


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։