նորմատիվ բարոյագիտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɔɾmɑtiv bɑɾɔjɑɡitutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

  1. (բրգ․) բարոյագիտության բաղկացուցիչ մասը, որտեղ դրվում և լուծվում են կյանքի իմաստի, մարդու կոչման, մարդու բարոյական պարտքի բովանդակության պրոբլեմները, հիմնավորվում են որոշակի բարոյական սկզբունքներ և նորմաներ, որը դրանով իսկ հանդես է գալիս, ըստ էության, որպես հասարակության կամ դասակարգի բարոյական գիտակցության տեսական լրացում և զարգացում


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։