նպաստավոր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [npɑstɑˈvɔɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ նպաստաւոր

վանկեր՝ ն(ը)•պաս•տա•վոր 

Գոյական

1. ձեռնտու, օգտակար, շահավետ
2. այս կամ այն կարգի առավելություն ստեղծող՝ ընձեռող, որևէ գործողության՝ գործունեության համար նպատակահարմար՝ համապատասխան ◆ Նպաստավոր դիրք՝ տեղադրություն։
3. դրական, լավ, բարյացակամ ◆ Նպաստավոր կածիք՝ գնահատություն։
4. հավանություն պարունակող՝ արտահայտող ◆ Նպաստավոր վերաբերմունք։

Հոմանիշներ

1. բարենպաստ, բարեհարմար, բարեպատեհ, նպաստիչ, պատեհ, հարմար
2. ձեռնտու, օգտավետ, շահավետ
3. դրական, բարյացակամ, լավ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
նպաստավորել նպաստավովել

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։