շավղել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɑvˈʁɛl]
վանկեր՝ շավ•ղել
- Կարին՝ հունցել, շաղախել ◆ Կերսանցս դունը խմոր կը շավղեմ, շավղեցի, շավղեցի, ձունն իմ գլխուս, ի՞նչ գիտեմ թը թթխմորը գլխանց պիտի վերցվի։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։