շարժակայանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑɾʒɑkɑjɑŋkʰ]
վանկեր՝ շար•ժա•կա•յանք
Գոյական
- (տեխ․) շարժվող կայանք, տրեզերանավը շարժվելու, մանևրելու շարժիչ հարմարանք ◆ Հաջողությամբ է կատարված ավտոմատ փոխադրական տիեզերանավի միջոցով զանազան բեռներ, այդ թվում օդաչուավոր ուղեծրակայանի շարժակայանքների համար վառելիք հասցնելու եզակի տիեզերական փորձը։ (Սովետական Հայաստան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։