շարժել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃɑɾˈʒɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ շար•ժել
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բայ
- դադարի վիճակը խախտել (տատանել, երերել ևն), շարժման մեջ դնել ◆ Քարը՝ տերևը շարժել։
- հրելով՝ քաշելով՝ կրելով ևն մի բան մի տեղից մյուսը տանել կամ տեղից հեռացնել ◆ Սեղանը՝ պահարանը շարժել։
- շարժումներ կատարել, մարմնի մասերը շարժման մեջ դնել ◆ Թևերը՝ գլուխը շարժել։
- շարժման մեջ դնել, գործի գցել, աշխատել տալ ◆ Մեքենան՝ անիվը շարժել։
- քշել, ընթացքի՝ շարժման մեջ դնել, վարել, ընթացնել ◆ Տանուտերը Անտոնին մի բան ասաց ու ձին շարժեց (Ակսել Բակունց)
- (փխբ․) առաջ մղել, զարգացնել, նպաստել որևէ բանի զարգացմանը ◆ Գործիչներ են եղել, որոնք պատմությունն են շարժել և մարդկային հասարակությունը։
- (փխբ․) ղեկավարել, վարել, մղել մի բանի ◆ Հրամանատարը շարժեց երկու գնդերը թշնամու հեծելազորի դեմ։
- (փխբ․) դրդել, մղում տալ, որոշ գործողությունների՝ արարքների պատճառ հանդիսանալ ◆ Նրան շարժում Էր կույր ատելությունը։
- (փխբ․) առաջ բերել, առաջացնել (հուզմունք, վրդովմունք, վիշտ, ուրախություն ևն) ◆ Ծիծաղ շարժել։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։