շըլբըր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•լ(ը)•բ(ը)ր 

  1. Համշեն՝ շիլ, ծուռ աչքեր ունեցող
  2. հիմար, խենթ (փխբ․)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։