շիթ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ʃitʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շիթ

վանկեր՝ շիթ 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական *skhēt(h)-՝ *skēt- «ցատկել, ոստնել, ցայտել, բխել» արմատից. հմմտ. լատիներեն scateo «բխել, վխտալ», հին լիտվերեն skasti (skatau) «ցատկել». «բոց» իմաստը կարող է գալ *kuei-t- «լուսավոր, սպիտակ» արմատից, մանավանդ որ այս արմատին պատկանող բառերի մեջ կան մերձավոր իմաստներ. հմմտ. ռուսերեն цвести «ծաղկել»։

Գոյական

1. կաթիլ, ցայտ, հեղուկի կաթիլ
2. լույսի բարակ ու նեղ շերտ (աստղգ․)
3. շիթաձև արտավիժվածք

Հոմանիշներ

1. կաթիլ, ցայտ, կայլակ, պուտ, ծոր, ցալքուն (ժղ․)
2. տե՛ս շառայլ
3. տես՛ պալար
4. տես՛ համ
5. տես՛ տարօրինակ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
շիթել շիթաձև շիթային շիթվել շիթարձակել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ струя (ru) ‎(struja), капля (ru) ‎(kaplja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։