շիրին
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շի•րին
- Նոր Բայազետ, Հավարիկ՝ քաղցր, անուշ ◆ Ջան շիրին ա, նա էն կը չոքի, նա ես։ Ահ
- Արարատյան՝ քաղցրեղեն, մրգեղեն ◆ Աշտարակցիք ու կարբըցիք որ առաջ տեղ խլուկ անելով, դուքանները կսարքեն․ որը ճոթածախ, ճոթ կբերիորը արաղ, գինի ․․․ որը շիրին (մրգեղեն)։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։