շիրմայի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շիր•մա•յի
Հավարիկ՝
- մանր, սպիտակ և շատ համեղ ձկան մի տեսակ, առյուծաձուկ
- այդ ձկան ոսկորը, որ օգտագործում են զանազան բաներ պատրաստելու համար՝ դանակի կոթ և այլն ◆ Սոսն անխոս վեր կացավ, առավ իրա զոդ դրած կացինը, կապեց իրա շիրմայի դաստավոր դամեն (դաշույն) ու իրան քցեց դպա Վարդիթերանց Օշական գլխի հիքին։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ես խուշթաքի յորղան դոշկի մեջ եմ պառկած, քու տղեն էլ շիրմայի օրորոցի մեջ ա դրած։ Հժհք ◆ Կութըտ շիրմայեմեն պիտի, փուրըդ սադափով նաղշ արած։ (Սայաթ-Նովա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։