շշկռուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)շ•կ(ը)•ռուկ 

  1. Մուշ, Խիան, Վան՝ շշկլված, շփոթված

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։