շող-շաֆղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շող-շաֆղ 

  1. Մուշ՝ շող ու շաղ, լույս ու ցոլք ◆ Աղջի, շող ու շաֆղ իս թփի, Բարակ մեջք շալ իս կապի, Զիմ խեղճ սրտիկն իս խաբի:Բնս

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։