շունին սատկած տեղը

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. ա/մ ետ ընկած՝ խուլ անկյուն ◆ - Անապատին մեկ անկյունը շունին սատկած տեղը նետած ես զիս, ոչ մարդու երես, ոչ...: Աբել ◆ Գնած էի ինքնաշարժի վարորդ մը, որ հանձն առած էր «շան սատկած տեղ»ը՝ Համրա, տանիլ զինք։ Աբել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։