շուտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շուտ

վանկեր՝ շուտ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *skheud՝ *skeud- «գցել, նետել, հալածել, (անանցողական) նետվել, շտապել» արմատից. հմմտ. պարսկերեն zūd «փութկոտ, արագաշարժ, շուտ, արագ»։

Մակբայ

  1. շուտափույթ, արագորեն, անմիջապես ◆ Շու՛տ գնա՝ գիրքը բեր։
  2. կարճ ժամանակում, առանց ուշանալու, ոչ երկար ժամանակով ◆ Գնա, բայց շուտ վերադարձիր։
  3. անմիջապես, իսկույն, որևէ բան լինելուն՝ ասելուն պես ◆ էլ այստեղ, -ասաց, -մնալ չեմ կարող, -և շուտ նավ նստեց, ընկավ ճանապարհ (Շիրվանզադե)
  4. որևէ նշված ժամանակից՝ ժամանակակետից առաջ ◆ Այդ դեպքը մեր պատմությունից շուտ Է եղել։

Ածական

  1. (հնացած, ժողովրդական) նախկին, առաջվա ◆ Շուտ ժամանակներում մի ծերուկ Է եղել։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. շուտափույտ, արագ, արագորեն, արագաբար, անմիջապես, իսկույն, իսկույնևեթ, փույթ, (հնց․) շուտկեկ, (ժղ․)
  2. տե՛ս վաղ
  3. տե՛ս նախկին

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]