շուտափութել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. շտապել ◆ Ու ես և քույրս տագնապելով, շուտափութելով, պահանջկոտ ու խնդրային, լացաձայն հանդիմանանքով քաշքշեցինք նրան կինոթատրոնի կողմը։ (Արփիար Արփիարյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։