շռատ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

շռատ 1[խմբագրել]

վանկեր՝ շ(ը)•ռատ 

  1. Վան՝ ճարտար
  2. Վան, Շատախ՝ աչքաբաց, ժիր, ճարպիկ ◆ Արի քեյ նեյմ տի փորձեմ, տեսնամ թե տու ինչխ ես, շրատ (աչքաբաց) թե ոչ։ Ահ ◆ Խորոտ շռատ (աշխույծ) կաց, առ տուր արա չուր ես գեյղից դառնամ, խասկըցար։ Ահ
  3. խորամանկ, խարդախ ◆ Առաջին դարգևանչին աղվես ի, աղվես, որ աշխրի կենդանիներաց զմեռնի շռատն ի։ Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

շռատ 2[խմբագրել]

վանկեր՝ շ(ը)•ռատ 

  1. Համշեն, Վան՝ քամած մածնի կամ պանրի շիճուկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։