շռռալով

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)ռ•ռա•լով 

  1. տե՛ս շռշռալեն ◆ Արինն քամակիցն շռռալով փախավ։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Բուռն արեց գավառապետը ոսկիքը և շռռալով կրկին ցած թողեց թղթի մեջ։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։