շվայտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʃvɑjt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ շուայտ
վանկեր՝ շ(ը)•վայտ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ծագումն անհայտ է։
Ածական
- ցոփ կյանք վարող, կերուխումի անձնատուր եղած
- շվայտություն արտահայտող՝ պարունակող, շվայտության մեջ անց կացող
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ցոփ, զեխ, շվայտակենցաղ, շվայտաբարո, ցոփաբարո, անառակ, ցոփասեր, ուտող-խմող
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։