(ժղ․) հմուտ՝ բազմահմուտ մարդ է ◆ Ոսկի մատներ ունի, երկաթից մարդ կսարքի։ ◆ Մատներից ոսկի է թափում ինչ ասես պատրաստում է։ ◆ Ամեն մատը մի ոսկի է։ ◆ Այսպիսիս տղայի՞ն էլ զղջիկ չեն տա․ ամեն ինչ սարքել գիտի, մատներով մարդ կշինի։
(բրբ․) ժիր գործ անող է ◆ Մատներիցը ոսկի էր թափվում, կարել, ձևել, գործել․․․ եփել, թափել, լվացք։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Ինչ մերն է՝ աղջկանը գովելով ման է գալի․․․ ձևող- կարող, հունցող-թխող․․․ մի խոսքով՝ հուրի-հրեղեն, մատները ոսկի։ Հովհաննես Թումանյան◆ -Ըրեխիս մատներիցը ոսկի ա ծլլում։