որբեվերի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔɾbɛvɛˈɾi]
վանկեր՝ որ•բե•վե•րի
- Ղարաբաղ՝ այրի, ամուսինը մեռած (կին կամ տղամարդ) ◆ -Սովդվաքյար, կնիկ առե՞լ ես թե որփըվերի ես։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Ազապ աղջիկը թողնեմ գամ որփեվրի առնեմ։ Ահ
- Վան՝ խեղճ, խղճալի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- որբևերի մնալ, այրիանալ, այրի մնալ ◆ Թելլին մնաց որբևերի: ՔՄշ ◆ Իմ իրիկ քանիմ ամիս մեռավ, մանցեր իմ օրբեվերի: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ -Է, Անուշն էլ որֆերի մընաց։ (Ձեռագիր)
- որբեվերի փեշն էլ իրան ահ ա (առած), այրի կինը անմեղ տեղն էլ բամբասում են
- տաշ էնողի կնիկ հարի իրիկուն որբևերի ա, սուր գործիքով աշխատողները միշտ ենթակա են փորձանքի, վտանգավոր արհեստ ունեցող տղամարդկանց կանանց գլխին միշտ այրի մնալու վտանգ է կախված
- որբևարու հարսնիք, առանց նվագածության և խնջույքի կատարվող հարսնիք
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։