որովա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɔɾɔˈvɑ]
վանկեր՝ ո•րո•վա
- Խոտուրջուր՝ որևէ մեկը, որևէ մարդ, մեկը ◆ Որովա չիկար։ (Յուշամատեան Խոտորջրի)
- կինարմատ ◆ Մեր որովենին կարդունք չգիտին։ (Յուշամատեան Խոտորջրի)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։