ոփ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ոփ
- փոս, որի մեջ ջուրը հավաքվում է և այնտեղից թիակով ջրում են բույսերը
- արհեստական ավազան, որի մեջ հավաքվում էր նվազ աղբյուրների ջուրը, որով հունիս-հուլիս ամիսներին ոռոգում էին այգիներն ու պարտեզները ◆ Այգեստանում մի քանի հատ ոփ կար, որոնք արդեն գյոլ էին կոչվում։ (Ձեռագիր) ◆ Խրիմյանը ոփ էր պատրաստել վանքի հյուսիսարևելյան կողմում, մի շաը նվազ աղբյուրի առաջ, և այդ ոփի ջրով ոռոգում էր իր տնկած այգին ու անտառակը։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։