չաթուքյասան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑtʰukʰjɑˈsɑn]

վանկեր՝ չա•թուք•յա•սան 

  1. Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Հավարիկ, Կարս, Վան՝ փոկից փախած, սրիկա, սրտահան, կապը կտրած ◆ Չաթուքյասանները առանց հարցնելու ներս մտան, համ հոգին առավ, համ փարանները։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։