չապրուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑpˈɾuk]
վանկեր՝ չապ•րուկ
Գոյական
- (նորբ․) (փխբ․) ավելորդը, օտարը ◆ Ու ամեն երգի «ապրուկն» էր գուշակել, և դա երգատեր սար ու ձորերի, երգատեր շեն ու շինականների շունչն էր եղել, ամեն երգի «չապրուկն» էր զատել, և դա երգատեր շեն ու շինականների դարավոր անտիրության լալիքն էր եղել և օտարատիրոջ դրոշմը։ Մուշեղ Գալշոյան
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։