չարոց

Հայերեն բարբառային բառ

չարոց 1

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑˈɾɔt͡sʰ]

վանկեր՝ չա•րոց 

1. Արարատյան, Ուրմիա, Շիրակ, Ջավախք, Մուշ, Վան՝ չարքերից՝ սատանաներից զարկվելը, այսահարություն ◆ Դժվար ծննդաբերությունը «չարոց»ով են բացատրում։ Սահակ Ամատունի

Հայերեն բարբառային բառ

չարոց 2

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑˈɾɔt͡sʰ]

վանկեր՝ չա•րոց 

1. Արարատյան, Ուրմիա, Շիրակ, Ջավախք, Մուշ, Վան՝ սատանաների, սարքերի ◆ Տերտիրանց չարոց «ընկնավոր» հարսն էր վրանում նստած։ (Ջավախեցի)
2. Վան՝ դիվային, դիվական, սատանայական
3. Շիրակ՝ կախարդական, մոգավական
4. Վան՝ չար գործերի, չարության ◆ Չարոց ճարճար, պարոց տխմար։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

1. չարոց առնել, Վան՝
2. չարոց պատահել, Վան՝
3. չարոցի հանդիպել, Նոր Բայազետ՝ դիմահարվել, սատանաներից զարկվել ◆ Տղան հիվանդ էր. կարողջանա տղան, «աչք առեր է» կամ «չարոց պատահեր է»։ (Ձեռագիր)
4. չարոց ըլնել, այսահարվել, դիվահարվել, չարքերից զարկվել ◆ Դու գիտես ոչ, որ ընչանք քառասունքը բոլորի ոչ, ընչանք քառասուն օրեն գլխին երեխին ժամ չը տանին, ծննդկանը բակի շեմքից ոտը չի դուս դնիլ, դու գիտում չե՞ս, որ շեմքի գլխիցը չարը երեխին կը խփի, քորփեն չարոց կըլնի կընկնվորվի՞: (Պերճ Պռոշյան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։