չար-հուլիանոս
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ չար-հու•լի•ա•նոս
Հուլիանոս կայսեր անունից, որին «չար» մակդիրն էր տրված՝ քրիստոնեությունն ուրանալու համար
- շատ չար, չարասիրտ ◆ Մի թագավոր ա ըլնում, ունենում ա իրեք տղա՝ իրեքն էլ մինը մնից բեթար չար Հուլիանոս: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- չարաճճի, անհանգիստ (երեխաների մասին) ◆ Ընենց չարհուլիանոս, որ էլ չէլած։ (Տիգրան Նավասարդյան)
- անպիտան ◆ - Տո չար Յուլիանոս, դու ի՞նչ գիտես, որ ես չեմ գործում, քեզ ո՞վ է ասել, որ վարդապետները չեն աշխատում։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։