չողան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ չո•ղան 

  1. Պոլիս՝ Մի տեսակ բույս, որի արմատները օճառի հատկություն ունեն, օշնան
  2. Օշնան բույսի արմատը, որը ծեծում են եւ գործ ածում որպես օճառ, լավ փրփրում է, սապոնի արմատ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Չողանները, գազերը, գընտըլ գազերը, կառերը, պատասկները այնքան աճեր էին, որ անոնցմե զատ ուրիշ բան չէր երեւար (Մնձ.)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։