չորթանտարուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɔɾtʰɑntɑˈɾuk]

վանկեր՝ չոր•թան•տա•րուկ 

  1. Վան՝ տե՛ս չորթանագող ◆ Չորթան տարուկ գողի պես շինականի տանիքներուն վրա և բակերուն մեջ պահտրվեր, որպեսզի չորթան մը հափշտակե։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։