Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պագ

Ստուգաբանություն

Բնաձայնական (շրթունքների շարժումն ընդօրինակող) կազմություն, որի նմանակները կան հնդեվրոպական և ոչ հնդեվրոպական լեզուներում։

(ժղ․) համբույր ◆ Իրիցկին ջան, աստծու սիրուն, ալ-թշերեդ պա՛գ մի տաս։ (Ավետիք Իսահակյան)

պագ անել - համբուրել ◆ Պապակ սրտով կսկուծ-կսկուծ պագ արավ։ (Ավետիք Իսահակյան)

Բաղադրյալ բառեր
պագել պագիկ պագնել պագշանք պագշոտ պագշոտաբար պագշոտել պագշոտորեն պագշոտվել պագշոտություն պագտվել երկրպագու երկրպագել երկրպագություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։