պահկվեցնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պահ•կը•վեց•նել 

  1. Մուշ, Բաղեշ՝ պաղտըվցնել
  2. Մուշ, Ալաշկերտ՝ թաքցնել, պահել։ ◆ Տարավ փաշեն պախկվեցուց, հելավ քնաց տուռ պացեց մուֆթին ներս առավ, էկավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Ուր մարդիկ լե տեղ մը պաղտըվցուց: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։