պատվիրատու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պատուիրատու

վանկեր՝ պատ•վի•րա•տու 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. պատվեր տվող (անձ, հիմնարկություն և այլն)
  2. (բրվք․) այլ անձի իր անունից որպես կատարող հանդես գալու լիազորություն տվող անձ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։