պարբաշի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɑɾbɑˈʃi]
վանկեր՝ պար•բա•շի
- Կարին՝ պարգլուխ, պարող խմբի առջևից գնացող ◆ Թաքավորը հարսնիք ունի, կէրթանք հարսնիք, ես կէղնիմ պարբաշի, դու էլ... պարի պոչը բռնե։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- (երաժշտ․) տես՝ պարագլուխ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։