պարզուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑɾˈzut]
վանկեր՝ պար•զուտ
Բացատրություն
- (խոհր․) միջին դարերում ծառայել է որպես գինի կամ քացախ զտելու սպասք, եղել են տարբեր չափերի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Վահագն Ադամյան և Ժասմեն Բաբայան, Հայկական խոհանոցի բառարան, Երևան, «Հեղինակային հրատարակություն», 2015, էջ 339 — 445 էջ։