պարպվիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պար•պ(ը)•վիլ 

  1. Պոլիս, Նոր Նախիջևան՝ դատարկվել, պարունակությունը ուրիշ տեղ լցվել
  2. հատվել, սպառնել
  3. վերջանալ, վերջ գտնել ◆ Էս փուչ աշխարհքի վերջը որտեղ կը պարպի: (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
  4. Զեյթուն՝ մեռնել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։