Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարտաւորեցնել

վանկեր՝ պար•տա•վո•րեց•նել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

մեկի՝ մի բանի վրա որոշ պարտականություն դնել, պարտադրել մի բան կատարել
մեկի մեջ երախտագիտության՝ շնորհակալության զգացւմ առաջացնել
որոշակի կերպով վարվելու՝ որոշ բան կատարելու զգացում՝ գիտակցություն առաջացնել, պատասխանատվության զգացում առաջացնել (որևէ բան արդարացնելու համար) ◆ Կոչումը պարտավորեցնում է:

պարտավորել, պարտադրել, հարկադրել, ստիպել, բռնադատել, պահանջել, (հնց․)՝ հարկել, հարկավորել, աղշկորել, ճնշել (փխբ․), ճնշում գործ դնել, գլուխը թաս դնել, պարտավոր դարձնել, պարտք դնել, պարտքի տակ գցել
զգացնել

Բաղադրյալ բառեր
պարտավորեցվել պարտավորեցում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ обязывать (ru) ‎(objazyvatʹ), обязать (ru) ‎(objazatʹ), заставлять (ru) ‎(zastavljatʹ), заставить (ru) ‎(zastavitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։