պենտակլ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɛnˈtɑkl]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
առայացել է ֆրանսերեն pentacle, հուներեն penta - հինգ, լատիներեն pentaculum բառերից
Բացատրություն
- (ճրտրպ․) գոթական հարդարանքի մեջ հինգ սրածայրերով աստղ, որն իր մեջ ունի հնգանիստ ֆիգուր
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա․Խ․ Թորամանյան, Ճարտարապետական պատկերազարդ բառարան, Երևան, «Անահիտ», 2007 — 276 էջ։