պզզան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)զ•զազ 

  1. Համշեն՝ սուլող, շաչող ◆ Պզզան քամի։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. Մեղրի, Կաքավաբերդ՝ երեխաների խաղալիք, նվագարան (եղեգից պատրաստված)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։