(պլատոնի՝ պլատոնիկ սեր) մաքուր, իդեալական, մարմնական տենչից հեռու զգացում ◆ Երանի լիներ միայն մաքո՜ւր սեր, պլատոնական, երևակայական-իդեալական։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Սերը, Պլատոնի սերը-դա ի՞նչ է-այդ սերը ցնորք է։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Պլատոնիկ չէ այդ սերը և ոչ էլ էրոտիկ, ավելի շուտ հիվանդ սեր է։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Կիները պղատոնական սերերե չեն ախորժիր։ «Արարատ»◆ Նա չէր հավատում, թե որևէ այր մարդ...կարող է բավարարվել կնոջ պղատոնական սիրով կամ անմարմին բարեկամությամբ։ ԱլՇ
վերացական կրավորական գործով չհաստատվող զգացում ◆ Միջազգային հասարակայնության համակրանքը հայերի կողմն էր, սակայն այն մնաց որպես պլատոնական սիրո արտահայտություն:«Գթ» ◆ Հայաստանը չէ՛ միտք վերացական/ Եվ ոչ գեղեցիկ ցնորք է հայրենիք,/ Հայրենյաց սերը չէ՛ պղատոնական, / Ո՛չ շաղփաղփանք է, և ո՛չ սընոտիք։ Ռափայել Պատկանյան◆ Թղթակից գրագետները գրողները սեր և համարում հայտնած են Սովետական Հայաստանի հանդեպ, հոգ չէ թե այդ սերը մնացած ըլլա պղատոնական սեր և հիշված՝ անցողակի կերպով։ Շահան Շահնուր
