պունիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [puˈnik]
վանկեր՝ պու•նիկ
- Մուշ՝ դալար ճյուղերի կամ ծղոտից հյուսած ափսեաձև եզերով սալա, ուռենու ճյուղերից հյուսած տափակ կողով ◆ Հացի պունիկ: (Հրաչյա Աճառյան)
- Վան՝ մաղ, որի տակ սեկ է գցած
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։