պունիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պու•նիկ 

  1. Մուշ՝ դալար ճյուղերի կամ ծղոտից հյուսած ափսեաձև եզերով սալա, ուռենու ճյուղերից հյուսած տափակ կողով ◆ Հացի պունիկ: (Հրաչյա Աճառյան)
  2. Վան՝ մաղ, որի տակ սեկ է գցած

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։