պտոտել

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [ptɔˈtɛl]

վանկեր՝ պ(ը)•տո•տել 

1. Ուրմիա, Կարին, Շիրակ, Մուշ, Մոկս՝ պտտվել, շրջել, ման գալ ◆ Պստիկ Միրզան կիշերմ կէլնի պտորտելու: (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ -Խրաման տու, որ ես էլ խեծնեմ ձին ու էրթամ սարեր-քարեր պտորտեմ, ավ անեմ, մարդու մեջ մտնեմ, որ մարդ էլնեմ։ Սասնա ծռեր
2. Ուրմիա, Կարին, Շիրակ, Մուշ, Խլաթ, Ապարան, Վան, Մոկս՝ շրջելով՝ ման գալով փնտրել ◆ Թագավորի տղան կը պտուտի, կը պտուտը, որ դուռ գտնի, դուռ չկա։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
3. Ուրմիա, Խարբերդ, Բալու՝ գլորել, շրջել դարձնել, պտտել
4. Ուրմիա, Կարին, Շիրակ, Մուշ, Խլաթ, Ապարան, Վան, Մոկս՝ պտտել, պտույտ տալ
5. Մուշ՝ հորձանք տալ
6. Խարբերդ՝ մաղը հատուկ ձևով պտտել՝ ի առանցքի շուրջ դարձնել, որի ժամանակ ավե;որդ մասերը մեջտեղն են հավաքում

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։