պրագմատիզմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɾɑɡmɑˈtizm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պ(ը)•րագ•մա•տիզմ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
<прагматизм <հուն. pragma գործ, գործողություն
Գոյական
- (փիլ.) ռեակցիոն սուբյեկտիվ-իդելիստական փիլիսոփայության մեջ, որը ճիշտ է համարում ոչ թե այն, ինչ որ համապատասխանում է օբյեկտիվ իրականությանը, այլ այն, ինչ որ տալիս է գործնականորեն օգտակար, այսինքն բուրժուազիայի համար ցանկալի արդյունքներ
- պատմական գիտության մեջ դրսևորվող հոսանք, որը սահմանափակվում է պատմական իրադարձությունների նկարագրությամբ՝ նրանց արտաքին կապերի ու հաջորդականության շարադրանքով, առանց պատմական զարգացման ներքին օրինաչափությունները բացահայտելու
- (բրգ․) բարոյականության փիլիսոփայության մեջ մի ուղղություն, որը տարածված է ԱՄՆ-ում XX դարի սկզբից ընդհուպ մինչև 60-ական թվականներ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։