ջաբար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջա•բար 

  1. Վան՝ սաստիկ տաք, տոթ ◆ ջաբառ արև Սահակ Ամատունի ◆ ջաբար օր Մս ◆ {{|ջապառ}} արև (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջա•բար 

  1. Մուշ, Մոկս՝ Սնխչի ◆ Ջաբար կանչեք մաքու ուատ կապի Բնվ ◆ Սընխչի, տեղական բարբառով՝ ջաբար, որ մարդու կամ անասունի կոտրած անդամները կապում էին մեծ հմտությամբ։ Բնս

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։