ջամադիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջա•մա•դիր 

  1. Թբիլիսի՝ ռոճիկ, աշխատավարձ ◆ Դուն ինձ մոդ ոչ ջամադիր էիր ստանում, վուր պաշտոնիցդ դուս անեի։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Ումփրո լավ կուլի կոսե, վուր ծառայողներու ջամադրնիրը քչացնինք։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Թբիլիսի՝ ջամադիր կապիլ, ջամադիր կտրիլ - ռոճիկ նշանակել ◆ Ջամադիր կապի նրա համա։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Մեկել տարին ․․․ բաղի տերն ուզում է ջամադիր կտրե, սա էլի չէ անում, էլի մե ուրիշ ծառի պտուղն է ուզում։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։