ջանին գցել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (ծանրությունը, փորձանքը և այլն) մեկի վրա մղել ◆ -Մուսավաթն աղին թև ու թիկունք էր տվել, կատաղացրել, գցել քյասիբի ջանին: Մաթևոս Դարբինյան ◆ Խեղճի գլուխը քամի է լցրել ու բաց թողել սրտամեռ Սիմոնի ջանին: Աղ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։