ջվտիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջ(ը)վ•տիկ 

  1. Կարին, Մուշ՝ տռտինգ, թռչկոտելը, ցատկտուք
  2. տե՛ս Չուֆտա ◆ Լու մի թռավ լուս կարպտեն, Ջվտիկ (ցատկ) զարկեց դիվանխանեն։ Հժհ.-որոտ և կայծակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։