նույն առաջվա խոսքն է կրկնում, առաջվանն է պնդում ◆ Մտքում հա՛ իր ջրաղացն էր պտտում՝ աշխար են ավերում, մարդ են աքսորում... հեչ բան ասող կա՞: Հրաչյա Մաթևոսյան◆ -Մանաս, տապ արա, Առաքելը պրիստավի տունը ջրի ճամփա է շինել։ Բայց Մանասի ջրաղացն էլի հերվա աղունն էր աղում: -Հենց գիտեք, թե պրիստավից էլ մեծ մարդ չկա՞, իրա, գեներալի դուռը կգնամ։ (Ակսել Բակունց)◆ -Եթե թշնամին գա, մեզ այստեղ պետք է գտնի, մեր տանը։ -...Սխալվում ես։ Էլի հին ջրաղացն ես պտտացնում նույն ջրով։ (Ստեփան Ալաջաջյան)
