սալպատոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սալ•պա•տոր 

  1. Սեբաստիա, Մուշ, Բաղեշ՝ մի տեսակ կերակուր, ծեծած և բրնձի կամ ձավարի հետ խառնած միսը լցնում են կտրատած թափանի՝ քաղիրքի կտորների մեջ՝ փաթաթուն ու եփում են, թափանով տոլմա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։