սանադ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑˈnɑd]
վանկեր՝ սա•նադ
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Մոկս՝ մուրհակ, պարտքի թուղթ, պարտավորագիր ◆ Հետո կգամ գիլբանդի մոտ, պտի որ նա փող ունենա, նրանից, կուզեմ, ձեր անումովը սանադ կշինենք, ինքս էլ վեքիլ կըլնիմ ձեր տեղակ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Չո՞ւնի, թող սանաթ տա։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։