սարթություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սար•թութ•յուն 

  1. սարթ լինելը
  2. բարկ լինելը
  3. համառություն ◆ Զանգեզուրի սարթութենը բռնեց։ Աշոտ Հովհաննիսյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։