սարսարի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑɾsɑˈɾi]
վանկեր՝ սար•սա•րի
- Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Գանձակ, Գորիս, Խոտուրջուր, Մուշ, Բաղեշ, Վան՝ մոլորված, մտամոլոր, մոլոր
- թափառական
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ փոփոխամիտ
- խենթ ◆ Կուռըտ շիմշատ, մատնիրըտ մում, ղունգըդ արավ ինձ սարսարի: (Սայաթ-Նովա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։